ΧΡΥΣΟΧΟΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

Γεννήθηκε στον Πειραιά όπου και διαμένει. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο πέρασε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και ταυτόχρονα εργάστηκε σαν οικονομικός υπάλληλος στον Ο.Τ.Ε.

Η λογοτεχνία για αυτόν ήταν τρόπος έκφρασης και κίνητρο ζωής.

Το 1975 εξέδωσε την πρώτη ποιητική συλλογή του με τον τίτλο «ΑΠΟΠΕΙΡΑ». Αργότερα, στίχοι του μελοποιήθηκαν και έγιναν τραγούδια.

Το 1984 εκδόθηκαν τα διηγήματά του με τίτλο «ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΣΥΡΤΑΡΙΑ» από τις Εκδόσεις ΔΩΔΩΝΗ .

Το 1986 πήρε το Α΄ Βραβείο ποίησης στους Δ΄ Πανελλήνιους Αγώνες των Δελφών.

Το 1990 εκδίδει το ποιητικό έργο του «ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ»,

Το 1996 τις «ΨΥΧΟΓΡΑΦΙΕΣ» και

Το 2009 εκδίδει τα ποιήματά του με τον τίτλο «ΕΤΣΙ ΤΑ ΕΙΔΑ».

Τα φτερά

(ΣΥΛΛΟΓΗ «ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ»)

Άμα απλώσεις τις απαλάμες σου

θ’ ακουμπήσω τους ορίζοντές μου.

Με τα νομίσματα των εμπειριών,

το γλαύκωμα του χρόνου,

που δεν βλέπεις τη μαγκούρα να πάρεις

για το αμετάκλητο

Απόψε η νύχτα έθεσε τους αγκώνες

στο περβάζι της σελήνης.

Λες να βρει τη μοναξιά μου!

Κάθε που το υποψιάζομαι,

κρύβομαι σε αρμπαρόριζα

και μπιγκόνιες.

Εκεί ορδινιάζονται σώματα ιδρωμένα

αδρεναλίνες πηχτές,

ολέθρια φιλιά.

Πάντα νύχτες, έτσι

θα φοβάμαι να σου παραδώσω

τα αναθήματα που ιερούργησα από το όνειρο.

Οι πεθαμένοι φεύγουνε με τα’ άσπρα τους.

Σαν φτερά!

Και εγώ, νύχτες αναζητάω να βρω,

να μου τα στριφώσουν,

να μου καρφιτσώσουν τα δικά μου,

αν δεν λαθεύω

Λίγο πριν – λίγο μετά

(ΣΥΛΛΟΓΗ «ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ»)

Όσα δεν γεννηθήκανε, δεν έχουν ηλικίες,

όπως τα βράδια – οι ποταμοί, τ’ αστέρια ή ο ήλιος,

το θύμωμά των ουρανών που ρίχνουν καταρράχτες,

ή το µαβί σουρούπωμα, που δαχτυλίζει µάγια.

Θα ‘ναι για πάντα άναρχα, σαν την αυγή ετούτη,

που ‘χε μια γκρίζα παρθενιά, χινόπωρου ρεπίδι,

ένα χαγιάτι μυρουδιές, να το κρατούν αηδόνια.

Δεν έχουν µάτια όλοι τους, να δουν την ομορφάδα,

μόλις στην ούγια της αυγής, πριν χρωματίσει ο ήλιος.

Κείνο το βάθος το τεφρό, δάκρυο του Αιγαίου

µε τα γαλάζια πούπουλα και τα καφέ σειρήτια,

να αχνολιώνει ερημιά, να ροδαμίσει γλύκα,

ύστερα ρόδα άφραστα, σαν πυρκαγιάς χρυσάφι!

Έκσταση αρχαγγελική – άριες Παναγίες

Όρθρε από τους Κένταυρους,

Προσκυνητής σου πάντα.